คลังใสใส ของ เดือนพราย

นิเทศตัวร้าย กับ สถาปัตย์อาร์ตตัวพ่อ 23 ผมยังคงส่งยิ้มให้อีกฝ่ายที่นิ่งค้างงันไปแล้ว ไหวไหล่กับท่าทางนิ่งๆแล้วค่อยๆปลดกระดุมเสื้อออกไปพลางเดินไปทางห้องน้ำ ก่อนจะโยนเสื้อเยินๆลงพื้นไล่สายตาไปมองไอ้วินอีกครั้ง “ มาอาบน้ำด้วยกันมั้ย ” “ อุ่น ! ” มันอุทานมาตาแทบถลนพาให้ผมยิ้มขำแล้วเดินเข้าห้องน้ำมาหลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงคนเดินตามเข้ามาในสภาพที่เสื้อหายไปแล้วเหลือแต่กางเกงขายาวสีดำ มึงก็พร้อมเกิน ผมไม่ได้สนใจมันเท่าไหร่มือเอื้อมจะถอดกางเกงแต่ก็โดนมืออีกคนคว้าตะปบสะโพก ผมนิ่งรอฟังมัน ใบหน้าหล่อเคลื่อนมาเลียใบหูผมเบาๆ “ เดี๋ยวพี่ถอดให้ครับ ” สิ้นคำมือก็เลื้อยมาแกะเข็มขัดดึงรูดกางเกงผมลงช้าๆแล้วโยนไปไหนสักมุมของห้องน้ำแล้วก็ไม่รู้ สภาพเกือบเปลือยมีบ๊อกเซอร์เหลือไว้ตามเนื้อตัวมีแต่รอยช้ำดำม่วงเขียวเพราะเพิ่งไปฟัดกับหมามา มือผมเลื่อนไปแกะยางรัดผมออกแล้วสะบัดเล็กน้อย “ สระผมให้ที ” ผมสั่งหน้าตายไม่ได้มีความกระด้างอายกับสภาพเลยสักนิดยังไงก็ผู้ชายด้วยกันก็ไม่เห็นมีอะไรน่าอาย “ ได้คร้าบ ” เสียงเจ้าเล่ห์ว่าก่อนจะถอดกางเกงตัวเองออกไปเพื่อได้ขยับได้สะดวก มือหนาผลักดันให้

แฝดฟราน 3 : หลอกเหยื่อ ท้องฟ้าขอพื้นที่...                 ฟ้าครามมองร่างอ่อนระทวยกำลังกัดคอผมแล้วหัวเราะหึๆอย่างพอใจ แววตาห่วงใยตึงเครียดละลายไปอย่างรวดเร็วแทนที่ด้วยเปลวเพลิงแห่งความปรารถนา สีหน้าของผมยามแรกตีเคร่งเครียดหนักแต่พอยาเริ่มออกฤทธิ์มากขึ้นจนสติของกวางน้อยของพวกผมปลิวสะบัดไป ความร้ายกาจเริ่มแผ่วงกว้าง                 ผมค่อยยิ้มแสยะมองคนน่ารักตาหยี... อ่า น่าฟัด !                 “ ฟรานครับ อา อย่ากัดแรงสิครับ ” ผมร้องห้ามดุน้องเบาๆอย่างไม่จริงจังนัก ดันร่างบางที่กำลังมัวเมาได้ที่ให้ออกห่างเล็กน้อย ก่อนจะหอมแก้มทั้งสองข้างเบาๆอย่างทะนุถนอม “ กัดแรงแบบนี้พี่เจ็บนะครับ ”                 ไม่ใช่เจ็บอย่างเดียว เสียวซี๊ดเลยครับ                 “ อื้อ ” เหมือนจะไม่ได้ฟังสักนิด ลูกกวางมุ่ยปากปรือตามองแล้วทำท่าจะโถมตัวใส่อีก แต่ไอ้ตัวมารชีวิตอย่างเหี้ยครามกลับขึ้นเตียงมานั่งชิดดึงรั้งตัวคนตัวเพรียวไว้ก่อน                 เนื้อนุ่มนิ่มแต่ก็ยังแข็งเพราะมีกล้ามเนื้ออยู่บางยิ่งรู้สึกมันส์มือเวลาบีบคลึงขย้ำเล่นกำลังโดนไอ้มารช