คลังใสใส ของ เดือนพราย

ลมร้ายพ่ายพายุ 8 มองใบหน้าของคนที่กำลังตื่นตระหนกแล้วยิ่งรู้สึกวูบวาบไปทั้งตัว ผมเดินเข้าไปหาเหยื่อหน้าหล่อด้วยท่าทีแฝงไปด้วยความคุกคาม “พี่ลมจะทำอะไร” เลิกคิ้วมองมองเหมือนคนโง่ ท่าทางขนาดนี้แล้วยังไม่รู้อีกเหรอ “เซ็กส์ไง ไม่รู้จักเหรอ” พูดเต็มปากเต็มคำไม่มีกระดากอายก่อนจะย่อตัวลงคุกเข่าคร่อมร่างอีกฝ่าย ยื่นมือไปจับคางเด็กมันแล้วเอียงซ้ายเอียงขวาอย่างพิจารณา “มึงนี่มันหน้าตาดีจริงๆ” วันนี้ดูท่าผมจะเก็บของดีมาได้แล้วสิ ไต้ฝุ่นทำหน้าลำบากใจ “พี่ลมคือ...” “หรือไม่เคย?” ผมมองท่าทางหวาดหวั่นของมันแล้วก็ถาม “...” คนถูกถามทำหน้าอึ้งแล้วหลบตาผม ใบหูของมันขึ้นสีแดงจัดอย่างน่ารัก ผมหัวเราะเบาๆ แล้วฉีกยิ้มยื่นมือไปลูบหัวของเด็กมันอย่างถูกอกถูกใจ “ไม่เป็นไร” กดจมูกหอมแก้มนิ่มแล้วเลื่อนปากไปงับใบหูอีกฝ่าย “ของแบบนี้มันสอนกันได้” สัมผัสได้ว่าอีกฝ่ายตัวสั่นไม่น้อยก็ยิ่งตื่นเต้น ยกมือทั้งสองข้างโอบรอบคอของไอ้เด็กหน้าหล่อแล้วเอาจมูกคลอเคลียฟัดอยู่กับแก้มนุ่มก่อนจะประกบปากอีกครั้ง จุ๊บ... คราวนี้เป็นจูบที่ดุเดือดตั้งแต่เริ่มต้นขบกัดเนื้อปากของอีกฝ่ายอย่างแรงจนกลิ่นได้กลิ่นคา

บทที่ 20                 “...เลียต่อสิ”                 “...”                 “ คนโรคจิต”                             นัยน์ตาสีฟ้าน้ำทะเลสาดประกายมืดครึ้มขึ้นมาทันที ยิ่งมองใบหน้าหล่อเหลาแต่ค่อนไปทางสวยก็รู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องขึ้นมาเล็กน้อย ลมหายใจเริ่มร้อนขึ้นมา                 ไนน์เอนหลังพิงหัวเตียงแล้วยิ้มท้าทายยิ่งเหมือนราดน้ำมันลงบนกองเพลิง                 “ผมบอกให้คุณเลีย”                 ประกาศิตเอ่ยย้ำลงมาอีกครั้ง                 ริมฝีปากร้อนประทับลงบนข้อเท้าก่อนจะค่อยๆ เคลื่อนไหวพรมจูบไล่ตั้งแต่ข้อเท้าลงตามรอยสักขนนกแล้วหยุดที่นิ้วโป้งเท้าเรียวเล็ก                 เจ้าของเท้าสะดุ้งนิดๆ เมื่อความร้อนและเปียกชื้นจากปลายลิ้นกำลังเกี่ยวกระหวัดไล้เลียนิ้วเท้าเขาอยู่ ยิ่งมองใบหน้าหล่อดุจรูปปั้นเทพกรีกแล้วยิ่งใจเต้นไม่เป็นส่ำ                 คนอย่างลูเซี่ยนกำลังเลียนิ้วเท้าเขาอยู่งั้นเหรอ                 “หึ” มุมปากยกขึ้นเล็กน้อยพร้อมกับแววตาถูกอกถูกใจ “ตาแก่โรคจิต”                 จบประโยคนั้นก็รู้สึกเจ็บจี๊ดขึ้นมาเหมือนถูกกัด เมื่อมองลงไปก็เห็นลูเซ