คลังใสใส ของ เดือนพราย

แฝดฟราน 7 ตอน อีกคน “ เอิ่ม... เกรงใจกูหน่อย จะเอากันตรงนี้เลยมั้ย ” พอดีไม่ใช่คนชอบโชว์แต่จะให้โชว์ก็ได้นะ แต่ว่าของดีเขาไม่โชว์กันหรอก เหมือนผมจะลืมไปซะแล้วว่ามีสัมภเวสีอยู่ด้วยหนึ่งคนที่ส่ายหน้าเอือมระอา “ อะไรเล่าพี่ปก... ” ผมดึงมือของแฝดคนหนึ่งที่อยู่ด้านหลังออกแล้วกุมไว้หลวมๆ “ อยากร่วมวงเหรอครับ ” “ อี๋ ไอ้กิ ! ละเว้นกูเหอะ ” ทำหน้าขยะแขยงอะไรปานนั้น ไม่ลองไม่รู้นะ “ ทำไมเวลาปกติก็เห็นชอบกอดชอบหอมผมนี่ ” ทำตาใสๆใส่ก่อนที่คนฟังจะอ้าปากค้างรีบส่ายหน้าปฏิเสธกับฝาแฝด “ เฮียฟ้าคราม ไม่ต้องมองแรงขนาดนั้น ผมไม่มีทางยุ่งกับเมียชาวบ้านหรอกน่า ”  หือ คนที่มีท่าทางเข้มๆนั้นชื่อฟ้าครามเหรอ ก็ดูดีสมชื่อเลยนะ แถมจูบได้รุนแรงมากอีกด้วย “ ช่างเถอะ... ” คนที่อยู่ด้านหลังผมตัดบทก่อนจะลูบแก้มผมไปด้วย “ กลับบ้านกันดีกว่า เดี่ยวหมดเวลาสนุก ” “ เฮียท้องฟ้าเขานี่รีบเนอะ ” พี่ปกแลดูจะสาระแนนะครับ แต่เป็นฝาแฝดที่ชื่อเพราะดีนะ ฟ้าครามกับท้องฟ้างั้นเหรอ แหมๆ สมกับเป็นแฟนกันเลย ฟ้าฟรานไม่มีอะไรเข้ากันอีกแล้ว ฟ้าแฟนฟราน ฟรานแฟนฟ้า น่ารักไปอีก “ เรามีเวลาทั้งว

คนบ้าของหมอดิน ตอน ได้กอดแล้ว... ต้องกอดให้มันหนำใจ                  “ ฮัลโหล ว่าไง ”                 ผมกรอกเสียงทุ้มลงโทรศัพท์ไปเมื่อเห็นชื่อคนโทรเข้ามา                 ( ไอ้ห่า วันนี้มีแลป มึงหายหัวไปไหน !  )                 “ ไม่สบาย อยู่คอนโด ” ตอบไปไม่ได้ยี่หร่ะอะไร แต่ปลายสายแว้ดกลับ                 (เชื่อมึงก็ควายเรียกพี่แล้ว มึงทำอะไรอยู่ !!  )                 ผมย่นคิ้วนิดๆแล้วตอบไป “ อืม... ทำข้าวเช้ากิน ”                 ( สรุปวันนี้จะมามั้ย )                 “ โดดแล้วโดดเลยสิ ” ผมถอนหายใจเบื่อหน่ายกับเพื่อนตัวเล็กจู้จี้จุกจิกไม่เลิก มันตามทุกคนแหละ เพราะพวกผมโดดเป็นว่าเล่นแต่คะแนนสอบก็พารอดทุกครั้งไง “ พี่ปาย... กวนสิครับ เดี๋ยวซอสก็ไหม้พอดี ” ยกโทรศัพท์ออกเล็กน้อยแล้วมองข้ามไหล่เปลือยดูมือกำไม้พายไว้สั่นๆ                 “ ก็...อ๊ะ พยายามอยู่ ” เสียงแหบแห้งตอบแล้วกัดฟันทำอาหารต่อ                 ( เหมือนกูได้ยินเสียงพี่ปาย ) เสียงเสือกมาแต่ไกลครับ ( อยู่กับพี่ปายก็บอกมา ถุย )                 “ เออ แล้วจะวางสายไปได้ยั